الهی داد از ایـن دل داد از این دل          كنـــــار قـبر زهـــرا كــــرده مـنزل

بــــگو زهــــرا ز جـــا خیزد ببیند          كه اشك دیـده كـرده خــــــاك او گل

*****************************

چنــــان داغـــــت دلم غمناك كرده          كه دست من تو را درخـاك كــــرده

به جایت زیـــنب مظــــلومـــه تـــو          غبــــار غـــم ز رویم پـاك كــــرده

*****************************

در و دیـــــوار خــــانه بـــــا نگاهم          بـــــه یــــادم آورد آن نــــاله هـایت

*****************************

كــنــــار تـــربتـــــت انـدر دل شب           بــود نام تو زهــرا جـــاری از لب

بـــــه خــــانه تــــا روم بـــا دیده تر          كشـــــد نـاز مــرا مظـلومــه زینب

*****************************

اگــــر محور به هر امكان علی بود          ولی بــر فاطمه مــهمان عــلی بود

كــنــار تربـتت؛ مظـــــلومــــه زهرا          سرشـب تا سحر گــریان عــلی بود

*****************************

چنــــان دست علی آتش برافروخت          كه حتی میخ در درشعله اش سـوخت

نـــداند كـــــس به جز مولی الموالی          چگونـه میخ در آن سیـنه را دوخت

*****************************

ســـــوزانـــد دل فاطمه را آتش كین           بین در و دیوار شده نـقــــش زمین

با پــــهلوی فـــاطمه چه ها كرد لگد           كاندر یم خون از اوشده سقط جنین

*****************************

بــر خلق جهان كه گشته معلوم علی          ازحـق خودت شدی تو محـروم علی

بـــر كنگره ی عرش به جان حسنین           بـا اشك نوشتـه است،مـظلـوم علی

*****************************

چــــون مـرغ سحر شكسته باشد بالم          یــــك تن نبــــود فاطمه پرسـد حالم

رفــــتی تـو ولی جان نبی روح علی            بی تـــــو بـه خدا صفا ندارد عالم